رهبر من آن جوانی است که نامش را نمی دانم. سنش را نمی دانم و عکسش را ندیده ام. در صف اول تظاهرات آگاهانه سینه اش را جلوی گلوله سپر کرد و در خون خود غلتید. پیکرش را به جای این که به احترام شهادتش بر سر و دست حمل کنند، با یک پا و یک دست آویزان روی زمین کشیدند و عقب آوردند. دنیا دلیریش را و جان کندنش را ندید، و در گمنامی جاودانه شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر